Chrześcijaństwo na przestrzeni lat rozwijało się w wielu krajach w różny sposób. Tworzyły się różnorodne odłamy, opierające swoje filozofie na elementach religii chrześcijańskiej lub odrzucające niektóre jej wierzenia, przyjmując bez mrugnięcia okiem pozostałe.
Protestantyzm jako odłam chrześcijaństwa
Jednym z odłamów chrześcijaństwa, który dość prężnie rozwinął się na przestrzeni wieków jest protestantyzm. Zasady wiary protestanckiej pozostają w opozycji do większości twierdzeń Kościoła Katolickiego. Opiera się na kilku podstawowych zasadach, które mówią m.in. o tym, że to Pismo Święte jest głównym źródłem wiary jak również powinno być swoistym drogowskazem dla wiernych.
W religii protestanckiej próżno szukać Maryi – nie jest dla nich ważna, jak dla katolików, wierzą oni bowiem, iż tylko Jezus jest pośrednikiem pomiędzy ludźmi a Bogiem. Z tego też powodu w kościele protestanckim nie ma kapłanów i hierarchii – to wierni zgromadzeni w zborach decydują o funkcjonowaniu kościoła. Jego prowadzeniem zajmuje się pastor, który w przeciwieństwie do duchownych katolickich może posiadać rodzinę. Ponadto odpowiada on za swoje czyny przed wiernymi.
W religii protestanckiej nie ma spowiedzi, celibatu czy też odpustów, ponadto nie uznają oni żadnych relikwii czy znanych z katolickich kościołów wizerunków świętych. Dla nich bowiem najważniejsza jest rozmowa z Bogiem, a każdy indywidualna wiara i jej wyrażanie jest ważniejsze niż ogół.
Historia protestantyzmu
Za twórcę religii protestanckiej uważa się Marcina Lutra. Był doktorem teologii, tłumaczył również Biblię, przez pewien czas również był mnichem zakonu augustianów. Jego życiowe przeżycia i doświadczenia sprawiły, że w XVI wieku ogłosił swoje słynne tezy. To właśnie ten moment wskazywany jest jako chwila powstania protestantyzmu.
Przez wiele lat Luter przebywał w środowisku katolickim, jednak to czego tam doświadczał sprawiało, że budziły się w nim wątpliwości, dotyczące przede wszystkim sensu wiary katolickiej w znanym mu formacie. Wstąpił do zakonu między innymi właśnie po to, aby znaleźć odpowiedzi na dręczące go pytania, jednak nie przyniosło mu to spodziewanych rezultatów. Nie mógł zrozumieć przede wszystkim postępowania wielu księży, a także niezwykle powszechnego w tamtym okresie handlu sakramentami. Za odpowiednią sumę każdy, nawet najgorszy grzesznik mógł uzyskać odpust całkowity. Jednocześnie zaś osoby głęboko wierzące, ale pozbawione majątku nie mogły liczyć na uzyskanie sakramentów właśnie przez brak odpowiedniej ilości pieniędzy. To wszystko przyczyniło się do powstania tez Lutra.
Czym były tezy Lutra?
31 października 1517 Marcin Luter ogłosił swoje tezy. Zrobił to w dosyć nietypowy sposób, bowiem dokument zawierający 95 tez przybił do drzwi katedry zamkowej w Wittenberdze. Ten czyn przyciągnął uwagę, zwłaszcza że Luter wysłał dokument również arcybiskupom, rozpoczynając w ten sposób dyskusję odnośnie Kościoła.
95 tez Lutra w głównej mierze dotyczy przede wszystkim odpustu jak również sprzedawania innych sakramentów przez księży. W zamyśle autora miały one być początkiem dyskusji na temat Kościoła i jego funkcjonowania, a przede wszystkim zgodności z Pismem Świętym. Większość z nich dotyczyły właśnie odpustów, które w tamtym czasie dla wierzących były niezwykle istotne, ale jednocześnie kosztowne do uzyskania. Luter w tezach odnosił się często do Pisma Świętego, wskazując zawarte w nim dogmaty i przeciwstawiając je rzeczywistości.
Luter sądził, że jego tezy przyczynią się do reformy Kościoła Katolickiego. Jednakże księża i władze kościelne, które w tamtym czasie cieszyły się bogactwem i wysoką pozycją, nie były skłonne do jakichkolwiek zmian. Jednak wiele osób uznało, że tezy Lutra są niezwykle trafne. To zapoczątkowało ruch zwany reformacją, skupiający się wokół Lutra i postępujący w myśl stworzonych przez niego tez. Tak właśnie powstał protestantyzm, z którego na przestrzeni lat wytworzyło się wiele odłamów. Jednakże pomimo tego ich główne zasady pozostają praktycznie niezmienne od czasów Marcina Lutra.